Adventures!!

Sorry Saskia, Julia maybe Sarah or others they want to read my blogs. I don’t want to write the whole blog in Engelish. And ofcourse you all knows how I spend my days so it is not really very interesting.

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een blog geschreven heb, heb geen idee waar ik geeindig ben en heb eigenlijk ook weinig zin om dat op te zoeken.

Mijn leven gaat hier nog steeds zijn gangetje en heb het erg naar mijn zin!!!

11 april ben ik samen met Saskia, Sarah en Dennis naar Dirt and Dust festival geweest in Julia creek, vrijdag avond rond 6 uur zijn we vertrokken en om 9 uur kwamen we daar aan. We hebben onze tent opgezet en zijn naar het festival geweest, maar hebben het niet te laat gemaakt dus rond 12 uur ofzo lagen we allemaal in ons bed.

De volgende morgen werden we wakker gemaakt rond 5 uur van alle mensen die meedoen met de triatlon. Aangezien ik niet zo heel erg van fietsen, rennen en zwemmen ben hadden we meer behoefte om in ons bed te blijven liggen dan vroeg op te staan en naar die mensen te kijken. We zijn du nog even in bed blijven liggen en gaan slapen, maar al gauw werd het te heet in de tent dus zijn we opgestaan en gaan ontbijten.

Aangezien het veelste warm is om te slapen met de boventent, ja voor mensen zoals mij die geen verstand hebben van tenten, je hebt een onder tent dat bestaat uit een zeil op de grond met een soort muggennet en als top heb je dan de cover dat je tent dichtmaakt dat niemand erin kan kijken, en geen regen er in kan komen. Maar omdat het dus te warm is om met de top van de tent te slapen hadden we alleen de onder tent gebruikt. Dus alleen maar eigenlijk een muggennet om ons heen, wat dus super leuk was want we konden de hele nacht de sterren dus heel goed zien.

Hier is het bijna nooit bewolkt dus we hebben elke nacht altijd goed zicht op de sterren, de milkyway en ook Mars zie je hier elke dag.

Rond 10 uur hebben we ons zelf naar de finish verplaatst en hebben daar de mensen aangemoedigd, de besteding van Saskia en mij was meer om op een kleedje te liggen en te slapen en chillen.

Nadat iedereen de finish gehaald had zijn we terug naar onze camping plaats gegaan en hebben ons omgekleed voor de paardenrace, mensen gaan hier niet naar de paardenrace om naar de races te kijken, ze gaan hier alleen maar heen om zich mooi te kunnen kleden en te drinken. Alle mannen lopen dus in pak en de vouwen hebben jurken en ook hoedjes of zoals ze het hier zeggen fashionaters ofzo iets in het haar.

Hier hebben wij de hele middag doorgebracht, daarna was het tijd om te avondeten en daarna was het moment waarvoor wij naar Dirt and Dust zijn gekomen, namelijk the Bull riders!!!

Het was super druk en echt super gaaf om te zien, voor mensen die denken dat ze slecht zijn voor de stieren, ze bokken natuurlijk omdat een riem hun pijn doet. Maar dat is maar een minuut en daarna hebben ze gewoon een prima leven.

Maar er waren in de 40 bull riders en tjaa het was echt super gaaf!!!

Hierna was een festival en daarna weer naar onze tent om te slapen en de volgende morgen inpakken en terug naar huis rijden. Het was ook erg gezellig want het is echt iets voor jongeren dus op de camping plaats waren erg veel jongeren overal en dus erg gezellig. Ik begreep wel erg goed nu de naam waarom Dirt en Dust, er was namelijk errug veel Dust... Al dat zand al dat stof..

De week hiervoor hadden de kinderen schoolvakantie en heb ik dus samen met Saskia elke dag voor

Lucinda en Scarlett en Saskia voor Oriana playdates georganiseerd. De kinderen vinden het leuk om met elkaar te spelen en ik zit liever samen met Saskia dan in mijn eentje, dus dat was wel een leuke week. Wel erg veel kind de hele dag om ons heen. Maar helaas toen we terug kwamen van Julia Creek kregen we te horen dat Oriana luizen had en we dus geen playdates mochten hebben, dat was dus echt een tegenvaller want het is erg saai in mijn eentje en heel eerlijk weet ik niet hoe ik de kinderen de hele dag moet vermaken. Maar toch is het mij gelukt en voordat ik het wist was het donderdag, die donderdag was het tijd om samen met de kids de vader en moeder en mij om op vakantie te gaan, we gingen naar de kust namelijk naar Townsville. Donderdag zijn we rond 4 uur vertrokken en kwamen om 9 uur bij ons hotel aan, uiteraard zat ik tussen de kinderen in, hebben ze allemaal maar ruzie, vervelen ze zich, hebben tassen met al hun speelgoed dus ik werd annoyed bij de kinderen en al hun speelgoed zorgde ervoor dat ik mijn benen gewoon echt nergens kon laten, dus na 5 uur waren mijn benen gevoelloos en had ik mijn oortjes in om niet naar de kinderen te luisteren maar zelf een beetje te chillen, ik was dus blij dat we in Richmond waren voor een overnachting. De volgende morgen opgestaan om half 7 en om 5 over half 7 zaten we in de auto om naar townsville te rijden, nu was het voor 6 uur en was dus erg blij dat we in Townsville aankwamen. Hier hebben we langs het strand gewandeld de kinderen hebben gespeeld en daarna zijn we uiteten geweest. Toen we klaar waren gingen we terug naar ons hotel maar onderweg kwam ik een paar jongens tegen die ik ken van Mt Isa, ik vond het dus wel jammer dat ik met mijn familie was en voelde dat ik met hun mee moest gaan dan dat ik kon zeggen okay ik blijf hier en stay met hun.

Die avond ben ik nog een half uurtje rond gaan lopen om een beetje townsville te verkennen en daarna gaan slapen. En rond 5 uur maakte Lucinda (we deelde samen onze kamer) mij wakker dus dat was erg fijn…. Rond 7.30 hadden we met kennis van de familie afgesproken om te ontbijten in een restaurantje en daarna zijn we gaan winkelen. Daarna de stad beetje verkend en heeft de familie gezwommen, ik ben verwend met een zwembad in de tuin dat ik zwemmen niet zo bijzonder meer vind dus had er geen zin in. Daarna gingen de ouders uit eten en was het voor mij tijd om op de kinderen te passen, op mijn zaterdagnacht… maarja ach… de volgende morgen werd ik weer rond 5 uur wakker gemaakt door Lucinda en die ochtend zijn we naar het Billabong centery geweest, hier lopen overal kangaroos los, en je kan knuffelen en op de foto met een Koala, Wombat, Snake en Croc. Geen idee wat we de rest hebben gedaan van de dag.

Maar maandag was het weer tijd om te vertrekken zijn om 7 uur vertrokken en om 6 uur savonds eindelijk thuis aangekomen, na 11 uur tussen de kinderen en geen plek voor mijn benen was ik dus super gelukkig om thuis te zijn en te slapen. De rest van de week was normaal. Vrijdag waren de kinderen vrij want het was Anzac day, en de ouders waren ook zo goed als vrij. Ik vroeg dus of ik moest werken en ze zeiden alleen in de morgen dat ze mijn hulp nodig hadden en dat hun in de middag naar de paardenraces gaan en ik vanaf dan dus vrij heb. Helaas hadden de kinderen een half uur voordat ik normaal vrij zou hebben besloten niet mee naar de races te willen, en dat betekende dus ik had voorlopig nog geen weekend want ik moest thuis blijven om op de kinderen te letten want de ouders gingen wel naar de races. Uiteindelijk om 7 uur kwam Brendan thuis zodat ik van mijn weekend kon genieten. Deze avond zijn we eindelijk nadat we er 2 weekenden niet geweest zijn weer naar de Buffs geweest, het moment dat we binnen liepen keek iedereen naar ons, iedereen zwaaide of glimlachte naar ons. Dus ik denk dat ze ons allemaal gemist hadden!! Deze avond voor de verandering weer eens nieuwe vrienden gemaakt en om 3 uur was de Buffs dicht en besloten we dus na nog een uur daar gehangen te hebben naar huis te lopen Saskia en ik (geldbesparing) Maar we waren erg moe dat we besloten om bij het tankstation even op de grond te liggen en uit te rusten en naar de sterren te kijken. Na meer dan een uur maakte Saskia mij wakker om te vertellen dat we beide op de grond in slaap zijn gevallen… En aangezien we nog steeds tegen over de Buffs waren en het rond 5 uur was was het toch echt tijd om naar huis te wandelen. Maar na 5 minuten kwamen we aboriginel kinderen tegen een groep van 10 ofzo rond de leeftijd van 15/16, en aangezien die weird zijn en wij er een beetje bang voor zijn besloten Saskia en ik weg te rennen, maar dat was niet echt een succes want we wisten niet echt waar naar toe. Dus we liepen maar naar ze toe om te vragen wat ze van ons wouden. Ze vroegen ons nog of we wel een huis hadden omdat ze ons zagen slapen op het asvalt bij de tankstation. Maar na een gezellig praatje gedag gezegd en verteld dat hun misschien ook maar naar huis moesten gaan. Rond 6 uur waren we dan eindelijk thuis en was het tijd om te slapen. Helaas 5 minuten later stonden Lucinda en Scarlett op en dat betekende dat na 5 minuten mijn nachtrust er alweer op zat.

Saskia en ik besloten om naar het dorp te gaan, de Buffs en de Irish hebben speciale bussen die je gratis kan gebruiken ze halen je thuis of brengen je thuis. Dus we bellen vaak de Buffs of de Irish bus op en dan halen ze ons thuis op en brengen ons naar de Buffs of de Irish. En aangezien de Buffs in het dorp is hadden we die gebruikt. Rond 3 uur waren we super moe dus wouden we graag naar huis, helaas hebben de bussen een pauze tussen 2 en 4 dus reden ze niet. We hadden geen geld voor een taxi en waren echt veeeeelste moe om dat end te lopen. Dus we besloten om te liften, al gauw stopte er een auto met 4 jongens, het was erg gezellig met ze, ze hadden drinken bij hun dus hadden ons nog een drankje gegeven, en foto’s gemaakt, want je moet natuurlijk wel foto’s maken met je nieuwe vrienden, en toen waren we alweer thuis, ze bedankt en zijn film gaan kijken bij Saskia, maar we waren beide in slaap gevallen dus weinig van gezien.

Deze avond waren we ook uitgeweest maar was niet heel erg bijzonder.

De volgende dag zouden we met een vriend die we vrijdag ontmoet hadden naar de lake gaan voor jetski, want hij heeft een jetski. Maar helaas konden we geen auto regelen dus hadden we besloten het volgend weekend te doen en zijn Saskia Sarah en ik naar townspool geweest. Hier op het einde hadden we een jongen ontmoet, afgesproken die avond met zijn alle te poolen, en hij had ons nog een lift gegeven naar de pizzahut. Vanuit de pizzahut zijn we naar de Irish geweest waar we hem weer ontmoet hebben, hebben met zijn alle pool gespeeld en daarna naar huis gegaan. Saskia en ik hadden het er over dat we graag naar Townsville willen gaan komend weekend aangezien er een groot concert is. Maar dat betekend dat we de hele vrijdagnacht zouden moeten rijden en hier is het heel gevaarlijk om snachts te rijden, omdat de kans erg groot is dat er een kangaroo voor je auto springt. Hij kwam er mee dat hij ook wel naar Townsville wil en hij wel wil rijden. Dus even over na denken of we dit willen doen aangezien we hem pas 1 dag kennen. Maar het zou wel super gaaf zijn!!

Nu morgen begint gewoon weer een normale week, de kids hebben gewoon school dus dat is wel fijn!! Ben alweer over de helft van mijn au pair tijd want ben er alweer meer dan 3 maanden!!

Still DOWN UNDER!!

Nu ik bijna 2 maanden in Mt Isa leef is dit eigenlijk voor mij echt mijn leventje geworden. Ik heb hier mijn vrienden wat echt voelt alsof ik ze al jaren ken, mijn ‘familie’ het voelt niet echt als mijn familie natuurlijk maar wel als het gezin waar ik mee leef en wat erg gewoon voelt.

De weekenden die vooral uit uitgaan bestaan en Maccers en de pizza hut die verwacht ik onderhand wel precies weten wat onze bestellingen zijn.

Door de weeks verloopt eigenlijk elke dag hetzelfde met de kinderen, soms voel ik me meer een taxi driver dan een au pair, aangezien Scarlett elke dag dansles heeft soms 2 uur achter elkaar, Scarlett en Lucinda nooit tegelijk dansles hebben, maar vaak achter elkaar. Ze hebben ook zwemles en tutoring en Lucina heeft in totaal gelukkig maar 3 uur dansles.

In de tijd dat de kinderen op school zitten, lig ik vaak te slapen, of in het zwembad of in de jacuzzi of we zijn in town te vinden.

En nu ik na zit te denken is elk weekend eigenlijk ook het zelfde.

Vrijdag avond we gaan bij iemand film kijken of gewoon chillen, daarna lopen we rond half 11 naar de Irish om vanuit daar een gratis bus te pakken die om 11 uur voor de laatste keer rijdt, dat busje brengt je overal in Mt Isa heen waar je heen wil, maar de enigste eindbestemming in het weekend is eigenlijk altijd de Buffs. Maar die rijd alleen maar voor mensen die bij de Irish zijn geweest en drinken of eten gekocht hebben of iig geld uit gegeven hebben, dus we sign in en lopen binnen een rondje en gaan dan weer naar buiten naar de bus.

Dan bij de Buffs, tja heel bijzonder is het niet, altijd dezelfde mensen, muziek die niet altijd even goed is en het feit dat je niet met een drankje op de dansvloer mag…. Maar ik heb geen leukere club ooit meegemaakt….. !

Om 2 uur gaat het helaas alweer dicht en dan wordt je erg vriendelijk verzocht om zo snel mogelijk je weg naar buiten te vinden. Wat dus altijd betekend dat er buiten een grote chaos is met mensen die taxi’s willen, mensen die mensen zoeken om mee te chillen. Mensen die te dronken zijn om normaal te kunnen doen. Of mensen zoals mij die altijd honger hebben en proberen wandelend via de macdrive aan eten te komen, wat helaas bijna nooit lukt. Maar binnen is het alweer dicht om 10 uur….

Wij gaan vaak met vrienden mee naar huis omdat ze daar nog een soort van party geven of gewoon willen chillen.

Een paar weken terug waren we met vrienden mee gegaan en hebben we daar film gekeken en een soort van Mario kart gespeeld tot half 7, een vriend van Julia zou die week weer terug gaan naar zijn eigen huis in Townsville, dus zijn we daar heen geweest. Daarna zijn we naar huis gaan wandelen. Wat bij mij en Saskia toch wel een beetje een raar gevoel gaf om naar huis te lopen terwijl het zonnetje al lekker schijnt en ik niet weet of mijn familie al wakker is ja of nee. Ik was erg blij dat ze nog sliepen toen ik binnen kwam want had het best raar gevonden om binnen te wandelen als ze al wakker waren. Dus ik gauw naar bed en toen ik 1 minuut in bed lag ging de familie uit bed.

Helaas zijn de kinderen niet erg stil als ze wakker zijn, wat dus betekend dat ik welgeteld 1 minuut van mijn rust kon genieten.

Zaterdag staan we meestal op rond 11 uur om daarna ons klaar te maken om naar het towns zwembad te gaan, of om te gaan lunchen in the irish, of om film te kijken of voor een 4wheeldrive!

Maar de laatste tijd gaan we niet zo vaak meer zwemmen, in ons eigen zwembad of townspool, denk dat we aan de temperatuur gewend zijn? En vandaag is het gelukkig ook ‘maar’ 36 graden….

Want ja de grootste reden dat we altijd erg veel vrienden maken is omdat we graag mensen willen leren kennen met een auto, zodat die ons mee kunnen nemen voor een 4wheeldrive en camping, want dat is echt super gaaf hier in de outback. Oke en natuurlijk ook omdat het gewoon erg gezellige mensen zijn!

Helaas is ons probleem niet om vrienden te maken, want elke week hebben we wel weer een nieuwe groep vrienden gemaakt, helaas is ons grootste probleem om onze vrienden te bewaren.

Dit weekend was weer een gewoon weekend, behalve de zaterdag! Aangezien Scarlett en Lucinda jarig zijn 12 en 14 maart. Saskia ook 14 maart. Oriana (au pair kind van Saskia) ook in maart en ik natuurlijk ook in maart. Dus veel verjaardagen….

Maar zaterdag was dus het verjaardagsfeest van Scarlett en Lucinda. We hadden 1 springkussen en 1 ook een springkussen maar ook dat je er op kan klimmen en er af glijden, en aangezien je hier nooit te oud voor bent moesten Saskia en ik het natuurlijk ook even uitproberen.

Een art en graft tafel, waar wij zelf denk meer gemaakt hebben dan de kinderen zelf, zaterdag avond zijn we dus heel trots met onze eigen gemaakte zebra sleutelhanger aan onze tas uit geweest, vele mensen hadden rare blikken naar onze sleutelhanger, maar toen we de sleutelhanger van Saskia niet meer zagen waren we beide toch even in paniek… Ze hebben zelfs namen….. meet Pieter! Tjaa als nanny zijnde mag je best op een springkussen springen en zebra sleutelhangers maken!

We waren eigenlijk al een tijdje een beetje verdrietig omdat we bevriend waren met Dennis, Robert, Kristian, Ava en Jane. Ava en Jane zagen we nog wel eens in de Buffs en dan waren ze erg gezellig. Maar de rest zagen we eigenlijk niet meer. Tot afgelopen zondag! We zouden met Dennis, Robert en Kristian gaan eten ergens, uiteindelijk hebben Saskia en ik eerst maar bij haar gegeten, omdat we te laat zeiden dat we uit eten zouden gaan en haar hostparents dus ook al eten voor ons hadden gemaakt, en we ons schuldig voelde om niet met hun mee te eten.

Maar toch zijn we mee geweest uit eten, we hebben dan wel niks gegeten maar was erg gezellig. Ze vroegen ons mee naar een weekend in april naar Julia creek want daar is dan een groot festival met van alles, zoals ook Rodeo. Ondanks dat ik het toch best zielig vind, wil ik het toch graag zien. Aangezien Mount Isa DE rodeo stad is en over de hele wereld ze naar dit stadje afreizen, maar het hier pas is als ik aan het rondreizen ben. Toen ik thuis was vroeg ik aan mijn parents of ik daar naar toe kon, en hun zeiden dat ze zelf ook gingen, ik met mijn vrienden mee kan maar ik wel een keertje eventjes op de kinderen moet passen. Best vreemd dus eigenlijk… we gaan daar heen en ik slaap met mijn vrienden en doe de meeste dingen met hun, maar mijn familie slaapt daar ook ergens.

Ze vroegen ons ook mee voor Easter voor een 10 daagse rondreis naar Alice springs, Katherine en Kakadu. En zover ik begreep gaan ze alleen naar Alice springs als Saskia en ik ook mee gaan aangezien Kristian niet mee kan naar Alice springs alleen maar naar Katherine en Kakadu, en ze ons ook nodig hebben om te rijden, zodat we kunnen wisselen en mensen ook kunnen slapen, en we gaan met 3 auto’s. Het rijden is lang want Australia is GROOT! Errug GROOT!!! En ze kennen hier niet van die fijne snelwegen zoals in Nederland. Sowieso zijn we wegen in de outback nou niet echt geweldig….

Maar ik weet dat mijn familie naar Townsville wil met easter en ik zeker weet dat hun verwachten dat ik met ze mee ga en ik misschien op vakantie ook moet babysitten in de avonden ofzo..

Dus ik weet nog niet zo goed hoe ik moet vragen om eerst het weekend ervoor naar Julia Creek te willen gaan en daarna voor 10 dagen de roadtrip… en ik dus ook erg bang ben dat ze willen dat ik met hun mee ga. Wat natuurlijk ook echt leuk is!!! Maar Townsville is de eastcoast en daar ga ik na mijn nanny tijd al heen. Terwijl ik niet naar Alice springs en de rest zou gaan…. Erg moeilijk dus… en het verschil tussen of in een huisje vakantie vieren met de familie of met vrienden slapen in de back van de car kijkend naar de sterren, douchen in de rivieren! Het is even afzien maar die keus is niet moeilijk voor mij!

Voor mensen die het interessant vinden om te weten, ik zit alweer langer dan 6 maanden in het buitenland wat betekend dat ik over iets minder dan 6 maanden weer in Nederland ben.

Hahahaha ohja het is altijd zo een momentje dat het pas grappig is als je er bij geweest bent… maar we gaan vaak savonds met de honden wandelen, en hier zijn super veel crickets en andere vieze beesten… dus als je gewoon loopt word je van alle kanten aangevallen door al die beesten. Wat dus betekend dat wij vaak om de paar meter gillend alle kanten op staan te springen omdat er iets op/naar ons toe sprong. De honden krijgen dan vaak hun lijn half naar hun toegesmeten en op dat moment weten ze al erg goed wat ze moeten doen, blijven staan tot we klaar zijn met gillen. Eerst vonden ze het nog vreemd en kregen ze bijna een hartaanval elke keer, maar nu weten ze precies wat er aan de hand is en dat ze gewoon eventjes moeten wachten op hun plek tot we weer normaal voor een paar meter verder kunnen lopen. Dat betekend dus altijd dat een klein wandelingetje erg lang kan duren.

Verder denk ik dat de meeste mensen misschien wel iets gezien hebben over die slang die de krokodil opgegeten had, dat is hier in Mount isa gebeurd, toch wel een fijne gedachte dat die krokodil en slang in het zelfde meer waren, als het meer waar ik ook wel heen wou gaan om te zwemmen of met vrienden met de jetski.

Alweer meer dan 5 maanden weg van Nederland

Over 7 dagen ben ik alweer een maand in Mt Isa, wat betekend da t ik dan nog maar 5 maanden Au pair ben en over iets meer dan 6 maanden alweer naar huis kom….of ik er blij mee ben of niet? Nu wil ik absoluut nog niet naar huis!!!! Maar denk op het moment dat ik in Sydney mij incheck en mijn boarding passen krijg met daarop als eindbestemming Amsterdam, denk ik dat ik niet meer kan wachten om weer thuis te komen.

Op dit moment probeer ik wie is de mol terug te kijken, alleen erg jammer dat bij elke regen druppel de wifi eruit ligt, en het de afgelopen 2 jaar niet echt geregend heeft en nu deze week volgens mij al de regen van de afgelopen 2 jaar uit de lucht valt. Zonder regen ligt de wifi er eigenlijk ook meestal uit..

Wegen worden afgesloten omdat de rivier overstroomt is, de wegen zijn overstroomt je moet met je auto zwemmen door de straten, maar het is altijd na een uurtje weer opgedroogd, aangezien alles zo droog was, het meteen de grond intrekt. Ook de lake die bijna leeg is is nu weer een beetje aangevuld, al is die nog steeds meer 28% gevuld.

Het is nu wel gezelliger in de straten, de bomen worden een beetje groen, het gras wordt een beetje groen en er komen opeens een paar bloementjes tevoorschijn.

Maar ondanks de regen die zo af en toe met bakken uit de lucht valt is het nog steeds errug warm!

Afgelopen week was een gewone schoolweek, maandag de kinderen naar school gebracht, eerst vond Lucinda het allemaal nog spannend en wou ze de hele tijd mijn hand vast houden. Nu heeft ze alweer bijna 3 weken erop zitten en gaat het dus allemaal een stuk makkelijker. Breng ze met de auto naar school, links rijden gaat super makkelijk en weet eigenlijk niet meer beter. Dan moeten de kinderen buiten verzamelen en moeten ze op hun ‘eigen’ bank gaan zitten, eerst zoek ik met Lucinda en Scarlett hun klassenkist op waar ze hun lunchboxes in moeten doen. Halverwege ben ik Scarlett kwijt omdat ze der klasgenootjes gevonden heeft, breng Lucinda naar der bank en zeg doei tegen Lucinda en probeer Scarlett nog te zoeken om doei te zeggen maar die is meestal te druk.

Volgens mij heb ik die middag niet echt iets gedaan. Behalve de kinderen weer opgehaald en naar dansles gebracht.

Dinsdag ging het eigenlijk hetzelfde.

Woensdag moest Scarlett in de ochtend naar de dokter en moest ze thuis rust houden, maarja dat vind ze niet zo leuk, en Saskia en ik wouden nog de stad in dus hebben we Scarlett maar meegenomen, na afloop wou Scarlett graag bij Maccers eten en Saskia en ik hadden ook wel trek in een cheesburger en friet dus daar gaan lunchen, waarom Scarlett thuis moest blijven begreep ik niet helemaal aangezien er echt niks met haar aan de hand was in de stad, maar oke!

Donderdag was weer een normale dag, savonds zijn Saskia en ik nog door de straten gaan lopen opzoek naar Kangaroos, maar niet gevonden. Ook besloten we om door de bomen en struiken te lopen omdat daar de Kangaroos eerder zullen zitten dan op de straat, maar toen we beide bedachten dat we in Australia waren en daar erg veel enge spinnen en slangen leven besloten we maar erg hard terug naar de straat te rennen.

Op de terug weg kwamen we door een hele donkere straat en in de verte zagen we een hele enge ‘man’ Saskia en ik besloten dus maar weer om zo hard als het kon op onze flipflops terug naar huis te rennen, nadat Saskia bedacht het eens een stuk beter te bekijken bleken het gewoon witte stukken papier te zijn, maar we waren beide erg bang en dus door naar huis gegaan.

Vrijdag was eigenlijk een normale schooldag, maar na de lunch belde Justine (hostmum) mij om te zeggen dat Scarlett ziek op school is, thuis Scarlett in bed gebracht en al haar schoolspullen schoon gemaakt want alles had ze ondergekotst.

Maar om 2:50pm moest ik toch echt Lucinda ophalen van school en kan Scarlett niet alleen thuis laten, dus dat arme kind wakker gemaakt en mee de auto in gesleept. Onderweg moest ze nog meer kotsen, maar kon niet echt zomaar stoppen dus ik rijden en tegelijkertijd half hangend op de achterbank die bak bij Scarlett gehouden.

Savond’s gingen Justine Brendan en Lucinda uiteten, dat vond Scarlett niet zo leuk… Maar ze voelde zich beter en mocht dus mee, en aangezien ik niet thuis voor een ziek kind hoefde te zorgen kon ik dus ook mee naar de Buffs voor dinner. Ja ik kom tegenwoordig erg vaak bij de Buffs, we eten daar regelmatig lunh of avondeten met het gezin en eigenlijk elke vrijdag en zaterdag avond ben ik er met vrienden te vinden.

Ze wou graag een pizza, dus is er een pizza voor haar besteld. Maar op het moment dat de pizza kwam werd ze super misselijk (zei ze) dus hoefde die pizza niet op te eten, na afloop kreeg te wel een softijsje.. voor mij soms onlogisch alles hier in de familie te begrijpen maar oke het softijsje is niet meer eruit gekomen.

Daarna naar huis gauw omgekleed en ben ik samen met Saskia en Julia weer naar de Buffs gegaan, helaas was het een beetje saai en zijn we dus rond half 2 weer naar huis gegaan en ben ik gaan slapen.

De volgende morgen zijn Saskia en ik naar de townpool geweest om te zwemmen, we hebben een eigen zwembad maar het zwembad in town is een stuk groter en dus ook leuk om soms heen te gaan.

Om 5 uur zijn we naar huis gegaan, gedoucht en om half 7 werden we opgehaald door Dennis en Robert en Kristian om weer naar de townpool te gaan want er draaide een film, Crocodile dundee. Dus heb ik heerlijk op mijn luchtbedje in het zwembad de film gekeken, na afloop hadden Saskia en ik eigenlijk de plan om naar de Buffs te gaan, maar aangezien we honger hadden zijn we eerst even gauw langs maccers geweest en vonden de jongens het wel leuk om naar de look out te gaan en daar ons eten te eten, zal voor vele wel niet verassend zijn dat ik de enigste was die aankwam bij de look out met een lege macdonalds zak… Toen we 2 weekenden terug naar de oude stad en mijnen waren geweest met hun werden we onderweg aangehouden door de politie, we waren met 2 auto’s eentje was van hun en een van een huisgenoot, er was dus blijkbaar iets mis met de auto, dus kregen ze een boete (uiteraard belde ze daarna hun huisgenoot op om te vertellen dat er een verrassing in zijn auto ligt voor hem) en nu we reden weg bij maccers en we hadden onze handen vol en Saskia zei nog oh ik hem mijn gordel niet om, en ik had hem ook nog niet om. Op het moment dat Saskia dat zei zagen we een politie auto zich omdraaien en met sirenes onze kant op gereden, wij dachten dus al shit!!! Dat heeft die politie gezien, dus Saskia en ik gauw onze gordel aan doen, maar mij lukte het niet zo gauw dus had hem maar een beetje om me heen gedaan, auto aan de kant gezet en de politie kwam aan… en hij vroeg om Robert zijn rijbewijs en deed een blaastest, dat was allemaal goed dus mochten we gaan. Die politie is dus volgens mij best blind dat die Saskia en mij niet zag stressen om onze gordel gauw aan te krijgen, snap nog steeds niet waarom we zo random moesten stoppen, want Robert reedt gewoon normaal en we deden niks verkeerd. Maar het was een heel mooi uitzicht over de hele stad, al was het enigste dat we zagen eigenlijk de lichten van de stad want het was iets van half 11 savonds.

Hierna zouden Saskia en ik dan echt naar de Buffs gaan! Tot dat de jongens bedachten om naar de lake te gaan, dat was ongeveer 20 minuten buiten de stad, oke dat wouden wij toch ook wel aangezien daar super veel kangaroos zijn.

Ouders die je leren om niet zomaar bij random jongens in de auto te stappen in de nacht om ergens naar een afgelegen gebied te rijden in de middle of nowhere was ik op dat moment even vergeten!

Gelukkig maar dat we ze al 3 weken kennen ze super aardig zijn en het gewoon heel leuk vinden om andere mensen iets van de omgeving te laten zien.

Bij de lake aangekomen was het hek al dicht, dus moesten we het laatste stuk lopen. Echt overal, ook op de weg naar de lake zag je kangaroos, echt super veel!

Verder tjaa de lake, het was vast erg mooi om te zien! Maar ik zag eigenlijk alleen maar een donkere vlek. Op de weg terug naar de auto begreep ik waarom hun zeiden dat je altijd licht bij je moet hebben als je in het donker wilt lopen, want midden op de weg lag er een slang waar we bijna opgestapt zijn…

Hierna zouden ze Saskia en mij naar de Buffs brengen, tot ze bedachten dat we wel een weggetje in konden slaan om meer kangaroos te zien. Ze praten hier altijd over 4wheeldrive, ik begreep nooit zo goed waar ze dan over aan het praten waren…. Op dat moment begreep ik het ineens heel goed! We reden over smalle weggetjes, stijl omhoog met overal hele grote stenen, het was eigenlijk ook geen weggetje te noemen. Na een paar keer de angst te hebben gehad dat we met de auto om zouden vallen zijn we heel aangekomen bij onze bestemming, (hier is het blijkbaar heel normaal om zulke weggetjes te nemen) denk dat elk mens dat niet in de outback leeft dat echt als onmogelijk ziet om die weg te volgen. Onze bestemming was een waterfall, of meer een droge waterfall aangezien er geen regen en dus ook geen water is. Eerst moesten we nog een hele klim op onze flipflops om 12 uur snachts die net zo onmogelijke berg op met grote stenen maar ook super veel klein stenen, en je bij elke stap of je flipflop verliest of wegglijd op die gladde steentjes. Boven aangekomen was het vast een super mooi uitzicht geweest! Maar even vergeten dat het pikke donker is en hier uiteraard geen lichten zijn, en onze telefoons nou ook niet zoveel licht geven. Hierna was de grotere uitdaging om ook weer heel beneden aan te komen en ook weer met de auto op de normale weg te komen, hierna hebben ze ons naar huis gebracht want we waren erg moe en hadden geen zin dus meer in de Buffs.

De volgende dag zijn Saskia en ik naar Dennis geweest en hebben we naar Carrie gekeken, daarna naar de bios geweest en daar Robocop gekeken en daarna terug naar Dennis om daar The hungergames 2 te kijken en daarna zijn we met de huisgenoten van Dennis gaan eten in het Isa hotel. En daarna tijd om weer naar huis te gaan en te slapen!

Deze middag ging Justine met Lucinda naar Brisbane t/m woensdag omdat ze geopereerd moet worden aan der tanden, weet niet precies wat. Lucinda was dus wel een beetje verdrietig deze morgen omdat ze ons allemaal zo gaat missen zei ze.

Dit weekend staat camping op te plannen, Robert, Kristian en Dennis hebben gevraagd of Saskia en ik mee wouden, ook gaan er nog een stuk of 6 mensen mee. Waarvan ook Ava en Jane, en die kennen Saskia en ik ook. Dus dat is wel gezellig!

Ik weet alleen nog niet of ik het zo leuk vind, want je gaat naar niks. Je parkeert je auto bij een rivier in de outback, dus niet bij een camping… Heb niks en slaapt op de grond, nu hebben wij 2 geregeld dat wij in de achterbak van de auto kunnen slapen, dat is zo een grote open achterbak. Het heeft wel iets bijzonders en super veel mensen gaan hier op camping op deze manier. Of nouja de jongeren mensen…

Het zware leven van een au pair!

Hii!

11 januari was mijn tijd in Sydney voorbij, en was het tijd om naar Brisbane te vliegen. Het vliegen begon wel een beetje een onderdeel van het ‘normale’ leven te worden. Alles gaat zijn gangetje, ik vertrek zo laat mogelijk als kan naar het vliegveld om daar mijn 1763547 tassen op zo een trolly te zetten, oke het valt mee het zijn er maar 3! Maar als ik mijn backpack op mijn rug heb mijn grote tas op mijn buik en mijn normale rugzak in mijn hand of ook op mijn buik erbij is het toch elke keer weer even spannend om je evenwicht te houden, zo ook traplopen dat is altijd weer een grote uitdaging! Net zoals elke keer weer je spullen in te pakken zo dat het ook echt in je tassen past, en dan natuurlijk ook over nagedacht dat ik geen vloeistoffen in mijn 2 handbagages heb. Verder naar mijn verhaal: om dan ipv van pappie en mammie te volgen zelf even gauw om je heen kijken welke incheckbalie je moet hebben, je spullen dumpen en de security scan door om daarna trouw te blijven aan de mac en ongeacht het tijdstip mijn ontbijt lunch dinner of gewoon om het feit dat de mac lekker is altijd even bij de mac eten.

En voordat je het weet is het alweer tijd om te boarden en dus filmpjes te gaan kijken, maar ik kan onderhand wel zeggen dat ik alle leuke films al wel gezien heb.

In brisbane aangekomen maar shuttlebus geregeld naar mijn hostel en ik ben even gaan eten en toen gaan slapen want het was alweer best laat.

De volgende morgen had ik me voorgenomen de stad in te gaan maar ik had echt geen zin om iets te doen en ben dus maar de hele dag films gaan kijken, elk hostel heeft een tv room met super veel films.

De volgende dag ben ik de stad in geweest maar wat is Brisbane saai. Ik wou daar graag gaan werken als au pair in Brisbane, maar ik ben best wel blij dat dat niet is gelukt.

De meeste dagen heb ik film gekeken of gezwommen, het was namelijk vergeleken Sydney (waar het een prima lekkere warme temperatuur was) erg warm. Die week ben ik nog een keer Brisbane in geweest maar eigenlijk heb ik het grootste deel van de tijd besteed zitten op een bankje kijkend naar de mensen om mij heen met een mcdonalds zak in mijn hand.

De meeste dagen was mijn enigste uitje mijn wandeling naar de supermarket en terug, om daar mijn ontbijt of eigenlijk lunch (aardbeien) te halen en mijn avondeten (noodles of chips of chocola) te halen. Ja het eten van een backpacker is erg gezond!!

Maar ik vond het heerlijk om een weekje niks te doen!

19 januari was het dan tijd om naar mijn au pair familie te gaan vliegen. Toen ik opzoek was naar een gezin voor mijn au pair had ik mail contact met deze familie, ik zag dat ze in Queensland wonen en Brisbane lag ook in Queensland dus eigenlijk zonder na te denken en goed te lezen ging ik er vanuit de hun in Brisbane woonde. Toen ik er achter kwam dat hun in Mount Isa wonen en dat in de middle of nowhere, midden in de outback en met lelijke mijnen was ik toch erg teleurgesteld en wist ik niet of ik wel voor deze familie wou kiezen.

Uiteindelijk toch besloten voor deze familie te kiezen (alweer 5/6 maanden terug) maar niet echt wetend wat ik kan verwachten in Isa ben ik hier naar toe gevlogen. In het vliegtuig zag je het landschap al veranderen, van de grote steden met tja normale? Natuur naar uhmm niks…. Het enigste dat je zag was rood rood rood, alles was rood, het zand de stenen. Bomen zag je wel maar die hadden geen bladeren. En droge struiken. In het vliegtuig had ik geen mensen naast mij en alle films had ik ook wel gezien, dus heb ik heerlijk kunnen slapen. Jammer dat de vlucht erg vevelend was en het vliegtuig de hele reis op en neer bewoog en flink aan het schudden was.

Maar aangekomen in Isa, was ik toch wel blij dat ik de komende 6 maanden niet meer hoefde te vliegen na 22 keer landen of opstijgen de afgelopen 4 en een halve maand vond ik het eigenlijk wel eventjes genoeg.

Aangekomen op het vliegveld zag ik Lisi (de oude au pair) en Scarlett en Lucinda mijn 2 au pair kindjes staan, van Scarlett kreeg ik meteen een mooie tekening en Lucinda was wat verlegen. Even later kwam ook Justine mijn hostmum aan en mijn backpack kwam ook voorbij op de band en toen was het tijd om naar ‘huis’ te rijden, waar ik ook de vader heb ontmoet.

Thuis hadden Lucinda en Scarlett mij geholpen met uitpakken en die avond ben ik met Lisi en een paar andere au pair naar de look out geweest waar je een mooi uitzicht hebt over de hele stad. Lisi had een berg eten meegenomen en hier hebben we 2 uurtjes gezeten, toen was het 11 uur en tijd om naar huis te gaan want de volgende dag was voor iedereen gewoon een werkdag.

Op mijn eerste werkdag hadden de kinderen nog zomervakantie, dus wij moesten ze de hele dag bezig houden. Lisi had mij alles verteld en uitgelegd en zo eigenlijk tot afgelopen maandag. Dinsdagmorgen is ze vertrokken en nu is het aan mij om alles te doen. Vanaf dinsdag is de school ook weer begonnen dus ik heb erg veel vrij.

Maandag de 20^e had Lisi besloten dat we naar Oriana, het au pair kindje van Saskia gingen, hier heb ik Saskia leren kennen.

Eigenlijk vanaf die dag zie ik Saskia nu elke dag, zij woont dan ook wel 1 minuut van mij vandaan. Vrijdag was ik met Lisi en Julia en Saskia naar the Irish club gegaan, als je hier ingaat moet je je gegevens achterlaten en krijg je een kaartje dat je binnen mag komen, met dit kaartje mag je gratis met de bus van de Irish, hier vertel je waar je heen wil en die brengt elk uur iedereen van de Irish club naar zijn bestemming tot 11 uur. En aangezien de Irish op loopafstand is en de Buffs, waar je uit kan gaan niet op loopafstand is. Pakken wij altijd de bus naar de buffs.

Het was erg gezellig in de Buffs, hier leerde ik ook Dennis kennen een jongen die Saskia de keer ervoor ook leerde kennen en die vroeg of wij de volgende dag mee naar de gym wouden en na afloop nog even wouden zwemmen in zn zwembad. Nouja waarom niet?

Nou ik heb geleerd ga nooit in de outback sporten, ze wouden dat we rondjes gingen rennen buiten met 45 graden. Ik heb dus heerlijk maar een kwartiertje op de lopende band gelopen en daarna gekeken naar alle sportieve mensen die dat wel normaal vinden om in deze temperaturen te doen. (binnen bij de cardio hadden we gelukkig gewoon airco!)

Hierna zijn Saskia en ik met Dennis mee geweest om even af te koelen in zn zwembad en toen leerde we ook zijn huisgenoten kennen. Aangezien ik een barbie zou hebben in die avond ging ik een beetje vroeg naar huis, toen ik thuis kwam vertelde ze dat we toch geen barbie hebben maar dat ze take away gaan halen en dat we een andere keer barbecue hebben. Voor niks vroeg weggegaan.

De volgende dag was de verjaardag van Julia een andere au pair en daar hadden we een verjaardag, maar omdat we ook poolparty hadden bij Dennis moesten Saskia en ik een beetje optijd weg. Maar eerst gingen we nog lunchen in de Irish want we kregen gratis lunch vouchers, dus ik heb een orange juice en een burger gegeten.

Daarna naar de poolparty geweest en daar waren erg veel mensen, ze hadden de tv naar buiten voor het zwembad geplaats we hadden een barbie en iedereen was een beetje aan het chillen in het zwembad tot een uur of 11. Daarna bracht Dennis iedereen naar huis aangezien veel mensen wel een biertje ofzo gedronken hadden en ja hier super streng op word gecontroleerd, en hij niet gedronken had. Toen iedereen thuis gebracht was was het alweer half 1 en toen gingen Saskia en ik en Dennis en nog 2 naar de Buffs. Ohja deze dag was het Australian day! En aangezien iedereen de dag achter Australian day vrij is was het erg druk in de Buffs en dus erg gezellig! Toen het afgelopen was zijn we naar huis gebracht en geslapen.

De volgende dag zouden Saskia en ik eigenlijk gaan zwemmen maar Dennis en zijn huisgenoten vroegen of we mee wouden naar de bush, we reden voor iets meer dan een uur naar niks… je zag echt helemaal niks, ja rood zand rode stenen en ontzettend veel dode koeien en kangaroos. Het is veelste droog en nergens water, de lake waar wij het water van gebruiken is ook bijna leeg, dus wij in Mount Isa zitten ook bijna zonder water. Dus alle dieren vallen hier nu dood neer. Erg zielig om de paar meter zie je wel een dode koe of kangaroo….

Toen we op bestemming waren hebben we rond gelopen, het was een oude stad en een oude mijn, maar omdat de mijn leeg is is alles gesloopt aangezien je dan hier niks meer hebt. Was dus heel leuk om heel de oude stad van 40 jaar geleden te zien. Daarna zijn we door gereden naar de mijnen, hier was een super mooie lake en het was zoals gewoonlijk bloedheet ik denk bijna tegen de 50 graden aan, maar we mochten niet zwemmen in de lake. Er zijn veel giftige stoffen ingekomen door de mijnen, dat was dus wel een beetje erg jammer.

Daarna terug naar huis gegaan.

De volgende dag dinsdag was het de eerste schooldag, Lucinda gaat naar grade 1 en Scarlett naar grade 3, voor Lucinda was het dus de eerste schooldag on de primary school, spannend!!!!!!

After school zijn we een paar keer bij Saskia en Oriana wezen zwemmen en hun zijn bij ons wezen zwemmen. Toch wel erg leuk zo dat elk huis hier een mooi eigen zwembad heeft.

Verder is vrijdag my cleaning day, ik krijg extra betaald als ik 1 x per week het huis wil schoon maken, nou prima!!! En verder doe ik smorgens de kinderen hun lunchboxes maken en hun haren en ze laten omkleden in de schooluniforms en klaar maken voor school, dan rij ik ze naar school en wacht ik tot de bel gaat dan naar huis, daar doe ik meestal de was en de vaatwasser leeg halen en dan heb ik VRIJ!!!! Om 2:50 is de school finish en dan sta ik weer op school op mijn kinders te wachten. Deze week hebben ze nog geen huiswerk en danslessen, maar vanaf volgende week moet ik na school ze naar dansles brengen en huiswerk maken. Rond kwart voor 5 ga ik elke dag voor ze koken, dat is elke dag friet, sausage en appel/banaan. Dus niet echt koken…… dan is het badtime en daarna bedtime., en daarna is meestal Brandon de vader klaar met koken en kan ik met de ouders dinner eten. Nu ben ik aan het wachten tot mijn hostparents thuis komen zodat ik samen met Saskia en Julia naar de Buffs kan gaan, morgen gaan Saskia en ik waarschijnlijk naar de town pool kijken of dat wat leuks is. En zondag?? Waarschijnlijk zou er wel ergens een poolparty zijn!

Ik ben het nou nog vergeten in mijn blog te zetten, maar achteraf ben ik super blij met mijn keuze voor deze familie in Isa, ik ben in deze 2 weken al echt van Mount Isa gaan houden! Heerlijk in het echte Australia!

Sydney also the city that never sleeps!

Ik weet niet hoe ik moet beginnen dus tja uhmm..

Hooi!

Volgensmij was ik mijn vorige blog gestopt bij mijn eerste dag in het Beachouse Fiji. Ik kan nu nog maar een ding zeggen daar over: I WANT BACK!!!!!!!

Het was zo lekker, heb veel van mijn tijd in de hammock aan het strand door gebracht, wat is er nou lekkerder dan liggend in je hangmatje aan het strand in de zon met uitzicht op palmbomen, mooi wit strand en een mooie heldere zee en met een coupe icecream of een burger.

Maandag besloot ik naar een dorpje verder op te gaan maar daar moest ik de bus voor hebben dus toen ik aan het wachten was op de bus kwam er een auto voorbij gereden, vader, moeder en 4 kids die vroegen of ik een lift wou hebben. Ja tuurlijk!!! Uiteindelijk ben ik de hele dag ben hun mee geweest, na afloop ook geluncht en hun stonden er op dat hun het betaalde want ik was een arme backpacker dus hoefde dat niet zelf te betalen. Ook vroegen ze me mee of ik op kerstdag met hun gezin mee wou kerstlunchen in een hotel verder op en ook dat (90 dollar) wouden hun echt betalen en dat hoefde ik niet zelf te betalen, misschien een beetje te lief aangezien ik ze amper kende?

2 dagen later was de kerstlunch het was heel lekker en gezellig! En super leuke kids van 1/3/5/7 jaar.

Ook ben ik nog een dag wezen snorkelen, super mooi was dat heel veel mooie vissen gezien vooral heel veel felblauwe vissen.

Ik sliep de hele tijd met Rayan en John op de kamer 2 surfdudes, ik vond het dus super jammer dat ik nog niet kan surfen, of nouja het leek mij nog niet slim met mijn schouder. Dus daar baalde ik echt van want hun wouden het me echt graag leren.

Na 11 dagen in Fiji te zijn was mijn laatste dag al inzicht en de volgende dag vroeg opgestaan om mijn vliegtuig terug naar Auckland te pakken, hier heb ik 1 nachtje geslapen en de volgende dag nog vroeger opgestaan om mijn vliegtuig naar Sydney te pakken.

Iedereen en ook de piloot in het vliegtuig zei dat Australia een super moeilijk land is als het gaat om dingen mee nemen, maar ik was vergeten dat ik eten had in mijn tas en had dat dus niet in het formulier ingevuld en mocht dat zonder problemen meenemen zo ook mijn schoenen met zand eraan.

Daarna naar mijn hostel gegaan en klaargemaakt voor NEW YEAR EVE! We zouden om 6 uur op iedereen wachten van het hostel die ook naar Luna park zou gaan, toen iedereen er was zijn we naar de trein gegaan en naar Luna park gegaan, in Luna park overal muziek, leuke attracties en vooral erg veel mensen.

Om 9 uur was een proef vuurwerk dat was al erg mooi om naar te kijken maar om 00:00 zou toch het echte vuurwerk pas beginnen. Dus rond kwart over 11 heb ik met de rest een mooi plekje gezocht (wat nog best moeilijk was aangezien mensen al zolang het park open was op de beste plekjes gingen zitten) Maar toch een goed plekje gevonden, en om 00:00 was het dan zover! Van te voren en tijdens het vuurwerk zag je al de hele tijd een helicopter vliegen die alles aan het filmen was. Maar met zijn alle afgeteld en toen om 12 uur kwam een heel vuurwerk show echt het gaafste dat ik gezien heb!!! Daarna was nog een party in Luna park en daarna terug naar het hostel, helaas moest mijn trein over de Harbour Bridge waar al het vuurwerk was, en die trein besloot opeens om niet te stoppen bij ons, terwijl de meeste mensen in Sydney toch echt naar Luna park gingen, dus terwijl we helemaal kapot waren moesten we eerst die brug die niet normaal lang is over lopen en nog de hele stad door tot we eindelijk een andere trein konden pakken die ons wel naar hostel bracht of nouja het station vlak bij het hostel.

De volgende dag ben ik via de Bourgondische tuinen naar het Opera house gewandeld, was erg mooi en leuk!

De volgende dag ben ik naar de Sydney tower geweest met uitzicht over de hele stad en ben ik door de stad gaan wandelen, de dag erna ben ik naar sealife en wildlife geweest en de 2 dagen erna naar het strand. De eerste dag ben ik naar Bondi beach geweest en de tweede dag naar Manly beach, het was zoals eigenlijk altijd in de zomer in Australia errug warm dus iedereen bedacht naar het strand te gaan.

Na 2 dagen strand was ik toch wel erg moe… (?) en besloot ik een dagje niks te doen om uit te rusten en bij te slapen.

Nu vandaag ben ik vroeg opgestaan om naar de Blue Mountains te gaan, het was ongeveer 90 minuten met de bus die ons ophaalde naar de BM. Daar aangekomen hebben we super mooi uitzicht gehad op de bergen en waterfalls, ook zijn we met een soort van achtbaan naar de bodem van de bergen geweest was heel diep was maar daar waren we in een paar seconden, het ging echt stijl naar beneden. Daar rond gewandeld en met de gondel terug naar de bus. Omdat nog niet iedereen er was mochten de gene die al wel bij de bus waren even rond lopen als ze wouden als wij maar terug kwamen als de gondel ook terug naar de bus ging, helaas hadden we ook een rare Chinees die geen woord Engels kan, echt waar die familie zou er zo goed aan gedaan hebben om gezegd te hebben blijf jij maar lekker in China! Het was gewoon een volwassen vrouw maar ze begreep echt niks, ze wou betalen aan de driver maar hij zei steeds no i dont need it now, no i dont want it, no you pay when we arrive, no i dont want it now. Uiteindelijk was hij hopeloos en liet hij haar maar alvast betalen want ze begreep echt niks. Vervolgens kreeg ik nog een keer naar mij hoofd geslingerd TAKE PHOTO, uhmm je kan wel geen Engels maar ik zou het toch fijn vinden daar een normale zin of een thank you of een please bij te horen, maar oke ik ben zo vriendelijk het toch maar te doen.

Maar ik was gebleven bij dat we even rond mochten lopen als we maar terug naar de bus kwamen als de gondel ook richting bus ging. Dus wij beetje rond lopen en de gondel kwam terug dus wij ook terug, en iedereen was in de bus behalve onze China i can’t speak Englische but i go to Australia friend! Dus wij wachten en zoeken maar nergens te vinden, er was een trail naar benede de bergen dus waarschijnlijk dacht zij dat ze die moest/mocht lopen ofzo. Maar aangezien wij niet alle tijd hadden op haar te wachten besloot de driver ons naar de 3 sisters te brengen dat zijn 3 bergen met een heel verhaal en daarna terug te gaan (5 min drive) om op onze China vriendin te wachten. Maar na een half uur kwam hij terug zonder onze grote vriendin, dus wij terug de bus in en overal zoeken en alle drivers ingelicht en overal waar ze kan zijn gezocht maar nergens te vinden, waarschijnlijk is ze dus ergens midden in het bos gelopen, maar aangezien wij toch echt door moesten want iedereen had gewoon betaald voor te trip en dat zou zonde zijn om 22 mensen hun trip niet door te laten gaan door 1 iemand, dus wij doorgegaan en haar achter gelaten. Daarna zijn we naar een van de beste views geweest van Australia, ik kan niet wachten om uit het vliegtuig te springen of van een plateau af te springen met een touw aan mijn benen maar om op meer dan 3 meter afstand van de afgrond van een hele grote berg zonder hek ofzo te staan doe ik echt niet!! Het was vast erg mooi geweest maar ik heb alles mooi van een afstandje bekeken. Op het laatst zijn we nog met de boot gevaren en toen weer terug naar het hostel gegaan, het was best vermoeiend want het was een dag van 07.00 tot 20.00

En nu ben ik toch erg benieuwd of China mevrouw nog steeds rond zwerf in de bush bush met haar camera fotos makend van elk dingetje dat je maar ziet of dat ze ondertussen maar tegen iemand gezegd heeft dat ze lost is, ik zou niet weten hoe ze dat moet doen aangezien ze echt maar dan ook echt geen woord Engels kan, ik dacht dat ik geen Engels kon toen ik aankwam maar ik voel mezelf echt een expert in Engels naast haar.

Nu heb ik van de week van een een of andere ben jij een backpacker? Zoja dan help ik jou graag met jou trip te plannen shop heb gezeten en die hebben voor mij een hele reis in elkaar gezet, dus nu heb ik alles op papier wat ik eventueel zou willen doen en hoe en hoeveel dat kost. Ik denk dat ik zaterdag ofzo de Greyhound bus (een Stray bus maar dan in Australia) pak en zo de komende 8/9 dagen naar Brisbane reis en dan 19 januari pak ik het vliegtuig naar mijn gast gezin, Als ik klaar ben heb ik nog iets meer dan een week of 6 om te reizen en dan wil ik het vliegtuig naar Cairns pakken en zo met diezelfde bus reizend naar Brisbane. Dan heb ik in totaal dus de hele east coast gehad. Als ik tijd over heb wil ik misschien nog het vliegtuig naar Melbourne pakken maar mijn uiterlijke terug vlieg datum mag 7 september zijn, maar dan zijn de scholen natuurlijk al begonnen. Bij de opleiding SPH mag ik gelukkig de introductie missen dus als ik die opleiding wil doen is dat wel handig, maar misschien dat ik Melbourne oversla en eind Augustus naar huis kom. Maar dat duurt allemaal nog een tijd dus dat zie ik allemaal nog wel!

Stray en Fiji!!!

Het is wel weer eens tijd voor een nieuw verslag vond mijn moeder, dus bij deze!

De laatste week dat ik bij mijn gezin in Cambridge woonde waren ze echt super lief voor me, me eten werd gesneden, en echt alles werd voor mij gedaan. Als ik ze dan ergens mee wou helpen hoefde dat niet want dat was slecht voor mijn schouder. De laatste dagen heeft Tash Tess nog helemaal mooi gepoetst zodat ik nog met Tess (paard) op de foto kon en ze was heel lief mee naar het ziekenhuis gegaan voor controle en toen ik zei dat als ze iets anders te doen had ze dat best mocht doen. Maar dat wou ze niet dat kon na afloop ook allemaal wel! Daarna zijn we bij de burgerking gaan ontbijten en ik had pancakes en uiteraard werd dit in stukjes gesneden en werd mijn boter en stroop netjes verdeeld over mijn stukjes pancake.

De laatste avond dat ik er was werd er een typische Nieuw Zeelands avondeten gemaakt, lam. Eerst werd uiteraard gevraagd of ik wel lam wou eten en ze noemde het dan ook geen lam maar schaap aangezien ik mijn 2 lammetjes zo geweldig vond, we aten overigens niet onze eigen lammetjes hoor gewoon lam uit de winkel.

De avond begon met een fles bubbles, al is champagne niet echt bijzonder hier aangezien dat dagelijks op tafel staat.

Daarna werd te tafel netjes opgedekt, we aten eigenlijk nooit aan tafel maar of aan de bar of voor de tv. En gingen we eten, lam is volgens iedereen geweldig maar ik vind een Angus steak lekkerder. En als laatste een NZ dessert, een soort van cake met room en niet te vergeten hockey pockey icecream!

Daarna was het tijd om mijn spullen in te pakken en Tash en Amanda hebben heel lief geholpen tot laat in de avond tot we klaar waren, daarna kwamen ze nog heel lief met kadootjes aan! Ik kreeg van Tash een roze dekje dat ik ergens in de eerste week in de winkel zag liggen en zei dat ik die zo leuk vond, en ik kreeg een heel leuk tshirt van NZ met een NZ teken er op. Ook gaf ze me een kaart waarin ze me bedankte. Van Amanda kreeg ik een mooi fotoboek van Cambridge en een kaart namens haar zelf, Tash, Glenn en Nick.

De volgende dag was het dan toch een beetje verdrietig wakker worden en om 8 uur werd ik naar het dorp gebracht waar de bus naar Wellington mij op zou halen.

De reis naar Wellington duurde 9 uur, toen ik daar aan kwam moest ik mij zien te vermaken tot 1:30 aangezien mijn ferry naar het zuidereiland pas snachts vertrok. Ik heb mijn tijd uitgezeten bij de mac en bij de terminal van de ferry, een uur of 6/7 later was het dan eindelijk half 2 snachts en mochten we de ferry op. De ferry is echt een super grote boot het lijkt eigenlijk op een cruisce schip. Toen ik binnen was ben ik op een bank gaan liggen en nog even geslapen, om 6 uur was de ferry in het zuidereiland en was het tijd om tot 11:45 te wachten op de Stray bus waar ik de komende 2 en halve week mee rond zou reizen.

Na een aantal uur in de bus gezeten te hebben kwamen we aan bij het Abel tasman park, dit vond ik ook het aller mooiste deel van NZ. Rond een uur of 9 was ik zo moe dat ik wou slapen maar ik lag boven in een stapelbed, naar vele pogingen in bed te komen lukte het mij toch echt niet door mijn schouder, maar ik herkende mijn kamergenootjes niet echt dus ben maar gaan wachten tot mijn kamergenootjes kwamen om te vragen of misschien iemand zijn benede bed aan mij af wou staan, om 10 uur was het dan eindelijk tijd om te slapen. De volgende dag ben ik met de watertaxi naar het park geweest en hebben we een mooi stuk gevaren over het water om daarna afgezet te worden aan het strand en ben ik met 2 andere gaan wandelen door het regenwoud, om de paar kilometer kwam je weer een strandje tegen en eigenlijk zijn we bij elk strand ook even gestopt. Vanaf smorgens 8 uur tot 6 uur hebben we ons dus vermaakt met het strand en wandelen.

De volgende dag gingen we naar Punakaiki (of zo iets, in iedergeval het was de westkust) Daar moesten we in de bus al een kamer indeling maken omdat we niet allemaal naar het zelfde hostel zouden gaan, de busreis naar Punakaiki was echt amazing! Ik hou echt van de westcoast!

Uiteindelijk bij ons hostel aan gekomen was het super luxe we sliepen in een mooi luxe huis. Die middag zijn we naar het strand gegaan, niet om te zwemmen want de zee aan de westkust is heel gevaarlijk omdat die zo ruig is. Daar kwamen we een andere kamer tegen en die vertelde hoe dat er uitzag, hun hadden een vierkant hok met een paar matrassen en vieze keuken wc’s en badkamer buiten, dus wij waren erg blij! En hadden hun maar niet verteld hoe ons huis eruit zag.

De volgende dag konden we een hike doen als we wouden, maar het regende en ik en een andere Dutchie gay hadden daar dus echt geen zin in, dus wij hebben een paar uur in een cafe gezeten en gewacht tot iedereen er weer was om onze reis naar Franz Josef voort te zetten voor 2 nachten, Hier heb ik de heli hike gedaan! Je gaat 10 minuten met de helikopter naar de Glacier en daar ben je dan 3 uur op het ijs super gaaf aan het rond wandelen/klimen met de gids, daarna werden we weer opgehaald door de helikopter om weer terug te gaan naar beneden. Die avond kwam Jenny een busgenootje met een heel leuk idee om glowwormen te gaan kijken, ik vond dat wel leuk en ben meegegaan….. tot we bij een donker bos uitkwamen en ze daar inliep en ik vol verbazing vroeg of we wel goed liepen, helaas kwam ik op dat moment er pas achter dat de glowwormen zich bevinden midden in een donker bos, maarja ik was er toch en het lag aan een drukke weg dus dacht ik ga wel mee. Na 20 minuutjes lopen kwamen we bij het einde van het wandelpad door het bos uit en waren we ergens midden in het bos, daar zagen we nog iemand die ook naar de glowwormen kwam kijken en dat was uiteindelijk super leuk om al die glowwormen te zien, maar ik was wel blij na 20 minuten toen we weer terug gingen en ik na een uur weer de weg zag!

Na Franz Josef zijn we naar Wanaka gegaan en hier had Jenny een activiteit gekozen om te leren vliegen en ze mocht een passagier gratis meenemen en ze vroeg mee, dus ben in een heel klein vliegtuigje meegeweest terwijl Jenny dat meisje heel het vliegtuig bestuurde, het was best spannend maar wel heel leuk om Wanaka en lake Wanaka van boven te zien.

Die avond kon je je opgeven of je mee wou voor een BBQ en een bootvaart op de lake, iedereen van de bus was meegegaan dus dat was erg gezellig.

De volgende dag zijn we naar Queenstown gegaan en hadden die avond voor de laatste keer met zn alle en onze driver poostie een gezellig avondje in de bar om afscheid van iedereen te nemen, aangezien sommige mensen door gingen naar Milferd sound en sommige de volgende dag al weggingen en andere pas een week later of een paar dagen later en andere niet naar Milferd sound gingen maar door gingen naar Mt Cook, ik bleef 2 nachten in Queenstown en het is een super schattige klein stadje aan een super mooi groot meer.

Daarna ben ik naar MT Cook gegaan en dat was wel heel mooi want dat was echt aan de rand van een Glacier en allemaal bergen met sneeuw.

Hierna ging ik door naar Chistchurch voor 4 nachten, ben naar het strand gegaan ben een dag naar de ‘stad’ gegaan en ik was ook opzoek naar de bios om de Hungergames te zien.

Maar eigenlijk kon ik niet echt een bioscoop vinden, elke keer als ik een bioscoop zag kon je vanaf de straat erg goed naar binnen kijken en zag je zo de stoelen staan met allemaal puinhoop erop en een paar ingestoorde muren eigelijk zag je er niet echt meer een gebouw in. 2 en 3 jaar geleden is er een aardbeving geweest in Christchurch en die van 2 jaar geleden zijn best veel mensen dood gegaan en is bijna de hele stad ingestort, Chistchurch was de eena groote stad van NZ. Maar nu 2 en 3 jaar later zie je er nog heel veel van en zijn de meeste gebouwen nog steeds ingestort of zie je ze overal bouwen. Het is echt een puinhoop en een lelijke stad, maar toch best bijzonder om dit allemaal te zien. Gelukkig had ik een super leuk hostel!

Na 4 nachten Christchurch ben ik weer gezellig met Stray rond gaan reizen naar Rangitata dit is de raft plek in NZ maar dat kan ik helaas niet doen met mijn schouder, dus ben met een aantal andere naar de rivier gewandeld het was best makkelijk zoals ons verteld was maar na 2 uur wandelen hadden we nog steeds geen rivier gevonden en gingen we maar weer terug en toen hoorde we van meerde groepjes dat die de rivier ook niet gevonden hadden, raar want we sliepen echt zo goed als aan de rivier. Die avond had Sparrow onze driver brownies gemaakt met hockey pockey icecream en hebben we met zn alle de hangover gekeken!

Daarna was het tijd om naar mijn laatste stop te gaan: Kaikoura, Kaikoura staat bekend om de wale watching. Dus dat heb ik uiteraard ook gedaan! Hebben 3 walvissen gezien en een hoop dolfijnen.

De volgende dag gingen we naar picton daar heb ik de stray bus achtergelaten en ben ik met de ferry naar Wellington gevaren en heb ik voor 4 nachten in wellington geslapen een leuke stad met een hoop dingen te doen! Na die 4 nachten was het tijd om terug te gaan naar Auckland met een busreis van 12 uur, helaas kreeg onze bus onderweg ook nog een pech en stonden we met een kapotte bus, eindelijk in Auckland laat aangekomen was het zoeken naar mijn hostel. Ik met mijn koffer heel Auckland hill op en hill af rondgelopen na super lang zoeken had ik mijn hostel gevonden!! Binnengekomen zeiden ze dat het de verkeerde was er zijn namelijk 2 YHA hostels in Auckland…. Eindelijk had ik mijn goede gevonden en heb ik lekker geslapen.

De volgende dag ging ik nog even door Auckland lopen en weer optijd naar het vliegveld om naar Fiji te vertrekken.

Helaas in het vliegtuig waren de tv’s kapot, en na een tijdje hoorde ik de piloot iets omroepen met we hebben problemen, nou als ik in een vliegtuig zit dan is het laatste wat ik wil horen is dat er problemen zijn, maar ik was muziek aan het luisteren dus verstond verder niet echt wat die zei maar iedereen bleef chill dus ben ik maar verder gaan chillen in het vliegtuig. Uiteindelijk gewoon veilig aan de grond gekomen, en daar merkte je al meteen hoe snel ze in Fiji zijn, Fijitime! Ik heb ruim een half uur gewacht tot mijn koffer op de band kwam, een half uur eerder kwamen al de eerste koffers van ons vliegtuig gewoon een normale airbus al op de band, maar ach Fijitime! Met mijn koffer naar de arrival hal waar ik opgehaald zou worden door mijn hostel ik denk dat ik iets van ander half uur gewacht maar ach Fijitime! Toen was het eindelijk tijd naar mijn hostel te gaan.

Super gezellig was dat!!! Ze speelde allemaal gitaar en gingen zingen en ook kregen we een heeeel vies drankje de hele tijd uit een grote afwastijl en dat moest je dan opdrinken, van te voren zeg je Bula (welkom/hallo) en dan drink je het op en het is echt te smerig en net wanneer de smaak uit je mond is krijg je een nieuwe, maar ik vond het wel grappig dus dronk het net zoals de rest maar gewoon de hele tijd op. De volgende dag zou er een bus komen naar de busstation die ik moest nemen dus die kwam best op tijd, het was een bus die volgensmij bijna uit elkaar viel maar ik ben aangekomen waar ik moest zijn, daar de bus naar Suva gepakt dat was gewoon een mooie luxe bus met muziek en airco en ben ik bij beachouse afgezet. Daar slaap ik nu voor 10 nachten en het is echt super mooi en super luxe. Helaas is het wel regenseizoen wat betekend dat we wel zo nu en dan een tropische regenbui over ons heen krijgen maar dat is net zoals de zee en het weer erg warm.

Nu 3 pagina’s verder vind ik het wel tijd om er een eind aan te maken, respect voor iedereen die het helemaal tot het einde gelezen heeft!

Lotje is geen Lotje zonder ongelukken...

Hi, how are you doing?

Jaja ik begin al een echte Kiwi te worden! Iedereen of je elkaar nou kent of niet vraagt dit aan elkaar.

Mijn laatste dagen hier bij mijn gezin zijn begonnen, want woensdag smorgens vertrek ik met de bus naar Wellington, daar slaap ik dan een nachtje om de volgende dag de ferry naar Picton het zuider eiland te pakken, waar k tm 16 dec rond ga reizen via de stray travel bus.

Dan pak ik weer de ferry en bus naar Auckland om 18 dec het vliegtuig naar Fiji te pakken en vlieg de 30^e weer terug, de volgende dag 31 december vlieg ik naar Sydney. En dan is 19 januari vlieg ik naar mijn gastgezin!

Ik had gehoopt op een leuk laatste weekje, maar zoals de meeste wel weten is dinsdag mijn schouder uit de kom gegaan….

Ik zat op de grond en voelde al meteen dat er iets niet goed zat en het voelde dat mijn bot naar binnen stond gedraaid, dacht dus al aan schouder uit de kom. Gauw de auto in en naar ziekenhuis, helaas is het eerste stuk alleen maar hobbels en dat deed zoooooooon pijn, denk dat de mensen die ook keer schouder uit de kom hebben gehad precies de pijn nog kunnen herinneren, laat mij de volgende keer maar gewoon iets breken!

Na de hobbelweg was het nog kwartier naar de dokter daar kreeg ik morfine na lang wachten en werden we naar Hamilton naar het ziekenhuis gestuurd, want hier in Cambridge konden ze geen foto’s maken.

Bij het ziekenhuis moesten we eerst mijn gegevens invullen en wachten tot we foto’s konden maken, daarna werd ik naar een bed gebracht en zou ik morfine krijgen, kon er erg lang op wachten…. Uiteindelijk kreeg ik een infuus en normaal gesproken zou ik bij de gedachte al huilen, nu kon ik alleen maar juichen! Natuurlijk kon de dokter mijn ader niet vinden en zat lekker in mijn vlees te roeren en prikken opzoek naar een ader, maar kreeg hem niet gevonden, de volgende dokter had hem gelukkig in een keer! Met mijn grote angst voor prikken had ik hier totaal geen probleem mee! Al prikte ze me lek het kon mij niks uit maken als die vreselijke pijn maar weg ging.

Na tijd wachten en wachten had ik nog steeds pijn, meer morfine en meer wachten wachten… uiteindelijk nog steeds pijn dus kreeg lachgas en hun gingen aan mijn arm trekken, die pijn was niet te beschrijven en de dokters besefte dus ook wel dat dit niet ging werken. Dus toen spoten ze iets in en een uurtje later werd ik wakker met een gemaakte schouder!

Om 1 uur was mijn schouder uit de kom gegaan en om 7 uur zat alles eindelijk en konden we naar huis gaan.

Nu moet de minimaal een week met mitella lopen en slapen en dinsdag weer naar de dokter. Erg fijn dit zo op mijn laatste week en met mijn reis in het vooruitzicht.

Maar nu kijk ik een beetje tv de hele dag dus dat is ook wel prima opzich!

Nu zit ik te wachten op mijn pizza die zo komt, helaas zijn die hier wel stukken minder lekker, ipv tomatensaus gooien ze er een hele lading hele tomaten op maarja pizza blijft pizza en dus lekker!

Vorige week maandag waren we dagje naar het strand geweest, het is hier echt super lekker weer! Loop alleen nog maar in mijn hemt en korte broek. Aan het strand lekker wezen zonnen en in het toch best koude zeewater gezwommen, ook was er een hele hoge berg met uitzicht dus die ging ik bewandelen, onderweg naar de top kwam ik alleen maar mensen tegen met bergschoenen en flesjes water, uhmm tja ik kwam aan op mijn slippers en met mijn macnum… en het was zo warm en vermoeiend. Maarja nu ben ik er voor de volgende keer achter dat dit niet zo handig was.

Deze keer een kort verhaal met veel spelfouten, maar typ met links en dat is best vermoeiend.

A long, long, long, long time ago!!

Eindelijk weer eens tijd of nouja zin om een nieuw verhaaltje te typen.

Ik maak best veel dingen mee maar eigenlijk is elke keer het probleem dat mijn geheugen niet al te groot is en ik veel dus eigenlijk ook weer vergeet, maar ik heb een paar dingen opgeschreven zodat ik het niet vergat.

Eerst iets wat ik al 7 weken wil vertellen maar het dus steeds vergeet…. Ik heb hier nu al (ik ben trouwens vandaag precies 8 weken bij mijn gezin!) 8 weken een andere naam, als ik me voorstelde en dus mijn naam zei kreeg ik altijd een vreemde blik een huh??? En mensen die hopeloos mijn naam probeerde uit te spreken maar zonder succes helaas, dus toen hebben we er Lottie van gemaakt en nu begrijpen mensen in een keer wat mijn naam is. Dus het is hier geen lotje, lot, lottepot, lotte, klot, klotje ik ga hier door het leven als Lottie!

Na deze bijna 9 weken in Nieuw Zeeland te zijn heb ik als ik oversteek nog steeds echt geen idee welke kant ik nou op moet kijken voor de auto’s (lieftallige ouders wees niet bezorgd ik kijk goed uit en ben nog niet aangereden!) Dus ik kijk links rechts links rechts links rechts links rechts links rechts, in de hoop dat ik een auto zie rijden en ik dan dus kan zien van welke kant ookal weer de auto’s komen. Ook instappen blijft nog een groot probleem… ik loop eigenlijk altijd de andere kant op dan de gene die rijd en dan stap ik dus aan de goede kant in. Maar het wil nog wel eens gebeuren dat de gene die rijdt eerst aan de andere kant moet zijn om daar de deur open te maken of iets te pakken, en dan loop ik dus verkeerd en wil ik instappen en meestal voordat ik zelf besef dat ik niet helemaal goed ga krijg ik al te horen hahaha wrong side!!

Van het weekend hadden we wedstrijd bij Mystery creek dat is in Cambridge. Was wel heel zielig want Tess of Jane of Greyhaven blits, ze heet op wedstrijd Greyhaven blits maar hier noemen we der Tess en hoe we opeens bij Jane komen geen idee maar nu gaat ze ook door het leven als Jane. Was tijdens het rijden samen met Tash uitgegleden en toen lagen ze dus op de grond. Toen werd meteen de losrij ring opnieuw gesleept omdat het die morgen ookal gebeurd was en toen was het tijd om de ring in de gaan om te springen, en ik stond daar en hoorde opeens Lotje achter me, maar ik dacht iedereen die mij kent staat naast mij dus zal wel verkeerd gehoord hebben, daarna hoorde ik nog een keer Lotje en eigenlijk nog steeds niet zo iets van goh laat ik achter om kijken. Daarna hoorde ik nog een keer Lotjeeee en keek ik maar achterom en zag daar een heel blij iemand lief zwaaien zo van ik riep jou! En ik maar lief terug kijken maar had echt geen idee wie het was, en er werd nog enthousiaster gezwaaid, maar nog steeds geen idee wie het was. En toen zei die zijn naam en toen wist ik opeens weer wie het was! Dat was Chris mijn tja hoe zeg je dat uhmm mijn begeleider hier van de organisatie ofzo, die ik had gezien bij de orientatie in Auckland waar ik voor 2 minuten geweest ben aangezien ik uiteraard te laat kwam en dus aankwam toen het afgelopen was. En hierna was ik met de 2 Nederlandse stagiaires van Chris (Internex de organisatie) door Auckland gelopen. Dus ik even met Chris gepraat en toen kwamen Lucinda en Liesbeth ook aangelopen en die herkende ik wel en hun mij ook. Was super gezellig met hun 3^e en ben de hele middag verder bij Liesbeth, Lucinda en Chris geweest en had echt een hele gezellige middag. Ze kwamen kijken hoe het met mij ging en meteen voor Lucinda en Liesbeth kijken hoe het nu gaat op een wedstrijd hier. Toen was het voor hun tijd om terug naar Auckland te gaan dus ze alle 3 een knuffel gegeven en toen gingen ze en dat vond ik echt heel erg jammer.

De dag na de show heb ik altijd mijn dayoff en nu besloot ik om naar Hamilton te gaan want dat vond ik de vorige keer wel erg leuk. Dus smorgens vroeg op mijn enigste uitslaapdag om half 8 klaar staan om met Amanda mee te rijden, want die ging naar der werk en kon mij wel bij de bushalte afzetten. Dat mis ik hier wel echt nooit verwacht maar mis hem echt… mijn fiets!! Ik ben hier altijd afhankelijk van andere die mij ergens heen kunnen brengen. Maar bij de bushalte gewacht en de bus kwam er aan en op naar Hamilton, had geen idee waar ik er uit moest maar dacht kom vast wel winkels tegen en dan stap ik er gewoon uit. Ik had die morgen nog niet echt ontbeten dus dacht ga bij de Mac even ontbijten helaas toen ik mijn eten bestelde zeiden ze dat het nog te vroeg is voor de burgers en ze nu alleen het ontbijt menu verkopen, ik was boos…. Wil zelf bepalen wanneer ik wat eet! Maar toen dus eerst maar gaan winkelen en later terug naar de Mac. Ergens in de middag kwam ik een bioscoop tegen, ik was alleen, het was middag, ik versta niks van die Engelse films maar ik dacht waarom niet? Dus ik loop de bios binnen om te kijken welke film draait helaas draaide de eerst volgende film pas rond 3 uur en dat was te laat voor mij omdat ik om 5 uur weer terug in Cambridge moest zijn. Dus verder gelopen en toen kwam ik uit bij glow in the dark midgetgolf en dacht dan doe ik dat wel, maar terwijl ik naar de kassa liep bedacht ik mij dat ik midgetgolf eigenlijk niks aan vind en maar verder ging winkelen, maar naast de midgetgolf was een indoor surf ding en dat wou ik doen!!!! Helaas was deze gesloten….. nog even verder gewinkeld en het was alweer tijd om de bus terug te pakken, terwijl ik zat te wachten op de bus zag ik ook overal studenten en schoolkinderen lopen, en ik vind dat echt super leuk die uniforms, elke school heeft zijn eigen uniform. De bus kwam dus stapte in en we gingen rijden, onderweg stopte we best vaak omdat studenten in moesten stappen, wanneer het heel druk was bij de halte riep de buschauffeur welke kinderen eerst mogen bijvoorbeeld eerst de kinderen van Cambridge, en je zag heel braaf een hoop kinderen/studenten aan de kant gaan om plaats te maken voor de gene uit de plaats die de buschauffeur opnoemde, ik stond versteld! Als dat in Nederland zou gebeuren zou iedereen inclusief mijzelf doen alsof je naar die plaats moet en dus gewoon als eerste instappen. Wat hier heel handig is ze hebben vooraan 2 hele grote rekken waar alle schooltassen in moeten, in Nederland is de halve bus bezet door schooltassen waardoor er veel minder mensen kunnen zitten. Of gewoon je schooltas op de stoel naast je neer zetten en wanneer er mensen instappen naar buiten kijken zodat mensen de willen zitten op die stoel naast je die bezet is door je tas geen oogcontact met je kunnen maken en dus meestal doorlopen waardoor jij niemand naast je hebt zitten. Maar hier kan dat niet want alle schooltassen gaan dus in de rekken, eigenlijk dus wel erg handig!

De volgende dag was het weer een gewone werkdag en die avond gingen we naar Rachel omdat ze jarig was. Er werd mij al verteld dat die dag (gisteren) in Melbourne een hele belangrijke Paardenrace is voor Nieuw Zeeland en Australie en we dat ook gingen kijken. Dus we waren bij Rachel en iedereen moest een lootje trekken met een nummer en elk paard had een nummer en het lootje wat je trok was dus ‘jouw ‘ paard en iedereen legde een beetje geld in en het paard dat won de gene die dat lootje had die won dus het geld. Ik had paard 23 en 24 en ze waren heel goed steeds eerste maar op het laatst werden ze de hele tijd ingehaald. Ik moedige mijn paarden dus elke wedstrijd trouw aan, maar na een tijdje liep iedereen weg en ik had het ook wel weer gezien want dacht de belangrijke wedstrijd moet nog komen, want iedereen was er al de hele dag over aan het praten. Maar rond een uur of 8 vroeg ik me af wanneer de main race now eigenlijk zou beginnen, ik was blijkbaar de enigste die nog niet door had dat de main race 3 uur geleden al geweest was.

Daar was ook een meisje Polly uit Engeland die rond de zelfde tijd als mij naar Australie vertrekt. Hebben een gezellige avond gehad en hebben nu elkaars nummer zodat we een keer op onze dayoff iets leuks kunnen doen, toen rond 12 uur ging iedereen naar huis en wij bleven daar slapen. Werd rond een uur of 6 wakker met het idee dat ik over een uur wel eruit zou moeten aangezien de paardjes om half 8 gewoon gevoerd moeten worden en we ook nog naar huis moeten. Maar tot mijn verbazing werd ik pas om 8 uur wakker gemaakt met Lottie wake up, time for wake up. Ik was dus blij want we sliepen gewoon zomaar uit! Niet dat 8 uur uitslapen is maar toch.

Hun hebben trouwens echt een coole hond! Zac, Zac is een bordercollie. En hij houd echt van sterren, Zac’s grootste liefde is sterren en hij kijkt er het liefste de hele avond en nacht naar. Hij kan gerust 10 minuten naar de lucht kijken naar een ster, dan gaat die rond rennen want hij ziet meer sterren en gaat die naar een andere ster 10 minuten staren, en dan na een tijdje wordt hij zo enthousiast want hij ziet een ster!!! En dan rent hij weer rond heel enthousiast kijkend naar de sterren. En zo gaat dat elke avond.

Omdat het de verjaardag van Rachel was hadden ze ook vuurwerk gekocht, toen ik vertelde dat wij alleen op oudjaarsdag vanaf 10 uur smorgens tot nieuwjaarsdag 2/3 uur snachts vuurwerk mogen afsteken keek iedereen wel erg vreemd aan. Volgensmij zijn wij het enigste land die die regel heeft. Hier zie je dan ook bijna elke avond wel ergens vuurwerk.

Het is hier vandaag echt typische NZ weer…. Smorgens hadden we veel regen, dan komt de zon na een tijdje is het bloedheet en de lucht is helemaal blauw en dan 1 minuut later gaat het kei hard hagelen en de lucht is opeens helemaal zwart en dan hagelt het echt voor een minuut of 10 super hard en voordat je het weet is de lucht weer helemaal blauw en heb je het bloedheet en dan gaat het opeens onweren en dan voordat je het weet gaat het weer kei hard regenen.

Maar ik zie dat ik al ruim 2 pagina’s vol heb getypt dus ik maak er maar een eind aan.

Toedels x