Nu ik bijna 2 maanden in Mt Isa leef is dit eigenlijk voor mij echt mijn leventje geworden. Ik heb hier mijn vrienden wat echt voelt alsof ik ze al jaren ken, mijn ‘familie’ het voelt niet echt als mijn familie natuurlijk maar wel als het gezin waar ik mee leef en wat erg gewoon voelt.

De weekenden die vooral uit uitgaan bestaan en Maccers en de pizza hut die verwacht ik onderhand wel precies weten wat onze bestellingen zijn.

Door de weeks verloopt eigenlijk elke dag hetzelfde met de kinderen, soms voel ik me meer een taxi driver dan een au pair, aangezien Scarlett elke dag dansles heeft soms 2 uur achter elkaar, Scarlett en Lucinda nooit tegelijk dansles hebben, maar vaak achter elkaar. Ze hebben ook zwemles en tutoring en Lucina heeft in totaal gelukkig maar 3 uur dansles.

In de tijd dat de kinderen op school zitten, lig ik vaak te slapen, of in het zwembad of in de jacuzzi of we zijn in town te vinden.

En nu ik na zit te denken is elk weekend eigenlijk ook het zelfde.

Vrijdag avond we gaan bij iemand film kijken of gewoon chillen, daarna lopen we rond half 11 naar de Irish om vanuit daar een gratis bus te pakken die om 11 uur voor de laatste keer rijdt, dat busje brengt je overal in Mt Isa heen waar je heen wil, maar de enigste eindbestemming in het weekend is eigenlijk altijd de Buffs. Maar die rijd alleen maar voor mensen die bij de Irish zijn geweest en drinken of eten gekocht hebben of iig geld uit gegeven hebben, dus we sign in en lopen binnen een rondje en gaan dan weer naar buiten naar de bus.

Dan bij de Buffs, tja heel bijzonder is het niet, altijd dezelfde mensen, muziek die niet altijd even goed is en het feit dat je niet met een drankje op de dansvloer mag…. Maar ik heb geen leukere club ooit meegemaakt….. !

Om 2 uur gaat het helaas alweer dicht en dan wordt je erg vriendelijk verzocht om zo snel mogelijk je weg naar buiten te vinden. Wat dus altijd betekend dat er buiten een grote chaos is met mensen die taxi’s willen, mensen die mensen zoeken om mee te chillen. Mensen die te dronken zijn om normaal te kunnen doen. Of mensen zoals mij die altijd honger hebben en proberen wandelend via de macdrive aan eten te komen, wat helaas bijna nooit lukt. Maar binnen is het alweer dicht om 10 uur….

Wij gaan vaak met vrienden mee naar huis omdat ze daar nog een soort van party geven of gewoon willen chillen.

Een paar weken terug waren we met vrienden mee gegaan en hebben we daar film gekeken en een soort van Mario kart gespeeld tot half 7, een vriend van Julia zou die week weer terug gaan naar zijn eigen huis in Townsville, dus zijn we daar heen geweest. Daarna zijn we naar huis gaan wandelen. Wat bij mij en Saskia toch wel een beetje een raar gevoel gaf om naar huis te lopen terwijl het zonnetje al lekker schijnt en ik niet weet of mijn familie al wakker is ja of nee. Ik was erg blij dat ze nog sliepen toen ik binnen kwam want had het best raar gevonden om binnen te wandelen als ze al wakker waren. Dus ik gauw naar bed en toen ik 1 minuut in bed lag ging de familie uit bed.

Helaas zijn de kinderen niet erg stil als ze wakker zijn, wat dus betekend dat ik welgeteld 1 minuut van mijn rust kon genieten.

Zaterdag staan we meestal op rond 11 uur om daarna ons klaar te maken om naar het towns zwembad te gaan, of om te gaan lunchen in the irish, of om film te kijken of voor een 4wheeldrive!

Maar de laatste tijd gaan we niet zo vaak meer zwemmen, in ons eigen zwembad of townspool, denk dat we aan de temperatuur gewend zijn? En vandaag is het gelukkig ook ‘maar’ 36 graden….

Want ja de grootste reden dat we altijd erg veel vrienden maken is omdat we graag mensen willen leren kennen met een auto, zodat die ons mee kunnen nemen voor een 4wheeldrive en camping, want dat is echt super gaaf hier in de outback. Oke en natuurlijk ook omdat het gewoon erg gezellige mensen zijn!

Helaas is ons probleem niet om vrienden te maken, want elke week hebben we wel weer een nieuwe groep vrienden gemaakt, helaas is ons grootste probleem om onze vrienden te bewaren.

Dit weekend was weer een gewoon weekend, behalve de zaterdag! Aangezien Scarlett en Lucinda jarig zijn 12 en 14 maart. Saskia ook 14 maart. Oriana (au pair kind van Saskia) ook in maart en ik natuurlijk ook in maart. Dus veel verjaardagen….

Maar zaterdag was dus het verjaardagsfeest van Scarlett en Lucinda. We hadden 1 springkussen en 1 ook een springkussen maar ook dat je er op kan klimmen en er af glijden, en aangezien je hier nooit te oud voor bent moesten Saskia en ik het natuurlijk ook even uitproberen.

Een art en graft tafel, waar wij zelf denk meer gemaakt hebben dan de kinderen zelf, zaterdag avond zijn we dus heel trots met onze eigen gemaakte zebra sleutelhanger aan onze tas uit geweest, vele mensen hadden rare blikken naar onze sleutelhanger, maar toen we de sleutelhanger van Saskia niet meer zagen waren we beide toch even in paniek… Ze hebben zelfs namen….. meet Pieter! Tjaa als nanny zijnde mag je best op een springkussen springen en zebra sleutelhangers maken!

We waren eigenlijk al een tijdje een beetje verdrietig omdat we bevriend waren met Dennis, Robert, Kristian, Ava en Jane. Ava en Jane zagen we nog wel eens in de Buffs en dan waren ze erg gezellig. Maar de rest zagen we eigenlijk niet meer. Tot afgelopen zondag! We zouden met Dennis, Robert en Kristian gaan eten ergens, uiteindelijk hebben Saskia en ik eerst maar bij haar gegeten, omdat we te laat zeiden dat we uit eten zouden gaan en haar hostparents dus ook al eten voor ons hadden gemaakt, en we ons schuldig voelde om niet met hun mee te eten.

Maar toch zijn we mee geweest uit eten, we hebben dan wel niks gegeten maar was erg gezellig. Ze vroegen ons mee naar een weekend in april naar Julia creek want daar is dan een groot festival met van alles, zoals ook Rodeo. Ondanks dat ik het toch best zielig vind, wil ik het toch graag zien. Aangezien Mount Isa DE rodeo stad is en over de hele wereld ze naar dit stadje afreizen, maar het hier pas is als ik aan het rondreizen ben. Toen ik thuis was vroeg ik aan mijn parents of ik daar naar toe kon, en hun zeiden dat ze zelf ook gingen, ik met mijn vrienden mee kan maar ik wel een keertje eventjes op de kinderen moet passen. Best vreemd dus eigenlijk… we gaan daar heen en ik slaap met mijn vrienden en doe de meeste dingen met hun, maar mijn familie slaapt daar ook ergens.

Ze vroegen ons ook mee voor Easter voor een 10 daagse rondreis naar Alice springs, Katherine en Kakadu. En zover ik begreep gaan ze alleen naar Alice springs als Saskia en ik ook mee gaan aangezien Kristian niet mee kan naar Alice springs alleen maar naar Katherine en Kakadu, en ze ons ook nodig hebben om te rijden, zodat we kunnen wisselen en mensen ook kunnen slapen, en we gaan met 3 auto’s. Het rijden is lang want Australia is GROOT! Errug GROOT!!! En ze kennen hier niet van die fijne snelwegen zoals in Nederland. Sowieso zijn we wegen in de outback nou niet echt geweldig….

Maar ik weet dat mijn familie naar Townsville wil met easter en ik zeker weet dat hun verwachten dat ik met ze mee ga en ik misschien op vakantie ook moet babysitten in de avonden ofzo..

Dus ik weet nog niet zo goed hoe ik moet vragen om eerst het weekend ervoor naar Julia Creek te willen gaan en daarna voor 10 dagen de roadtrip… en ik dus ook erg bang ben dat ze willen dat ik met hun mee ga. Wat natuurlijk ook echt leuk is!!! Maar Townsville is de eastcoast en daar ga ik na mijn nanny tijd al heen. Terwijl ik niet naar Alice springs en de rest zou gaan…. Erg moeilijk dus… en het verschil tussen of in een huisje vakantie vieren met de familie of met vrienden slapen in de back van de car kijkend naar de sterren, douchen in de rivieren! Het is even afzien maar die keus is niet moeilijk voor mij!

Voor mensen die het interessant vinden om te weten, ik zit alweer langer dan 6 maanden in het buitenland wat betekend dat ik over iets minder dan 6 maanden weer in Nederland ben.

Hahahaha ohja het is altijd zo een momentje dat het pas grappig is als je er bij geweest bent… maar we gaan vaak savonds met de honden wandelen, en hier zijn super veel crickets en andere vieze beesten… dus als je gewoon loopt word je van alle kanten aangevallen door al die beesten. Wat dus betekend dat wij vaak om de paar meter gillend alle kanten op staan te springen omdat er iets op/naar ons toe sprong. De honden krijgen dan vaak hun lijn half naar hun toegesmeten en op dat moment weten ze al erg goed wat ze moeten doen, blijven staan tot we klaar zijn met gillen. Eerst vonden ze het nog vreemd en kregen ze bijna een hartaanval elke keer, maar nu weten ze precies wat er aan de hand is en dat ze gewoon eventjes moeten wachten op hun plek tot we weer normaal voor een paar meter verder kunnen lopen. Dat betekend dus altijd dat een klein wandelingetje erg lang kan duren.

Verder denk ik dat de meeste mensen misschien wel iets gezien hebben over die slang die de krokodil opgegeten had, dat is hier in Mount isa gebeurd, toch wel een fijne gedachte dat die krokodil en slang in het zelfde meer waren, als het meer waar ik ook wel heen wou gaan om te zwemmen of met vrienden met de jetski.